رمان نو در سینما

از پیشگفتار کتاب:
کهنگی و تکرار به آستانه هنر راه نمی یابد. از این روست که هنر و تازگی تفکیک ناپذیرند. هنر واقعی از تکرار و جمود می گریزد و در پی افق های تازه می گردد. تاریخ هنر سرشار از تحول است و در پرتو این تحولات، واقعیت زوایای پنهان خود را به نمایش می گذارد و انسان هر روز بیش از گذشته به شناختی نو از خود و جهان پیرامونش دست می یابد. بنابر گفته یی مشهور حتی اکتشافاتی که در حوزه علوم تجربی صورت می پذیرد، با هنر ارتباطی ناگسستنی دارد. آنچه دانشمندان علوم تجربی را در کشف دنیاهای تازه یاری می رساند، نیروی تخیل است. دانایی های در دسترس فقط بخش کوچکی از پیش نیازهای ورود به عرصه های جدید است. نیروی اصلی این حرکت از منبع بی کران تخیل تامین می شود و تخیل گوهر هنر است. بشر با زبان و در زبان می اندیشد. نام های گوناگونی که هنر در طول تاریخ به خود گرفته است، واژگانی متفاوت برای واحد معنایی نیست؛ بلکه نشان دهنده عنصری پویاست که بشر برای درک صورتهای همواره ی تازه ی آن نیازمند بهره گیری از قابلیت های زبان است...